Waarom Nederland niet zonder ZZP-ers in de zorg kan

Als bemiddelingsbureau zien wij dat steeds meer zorgverleners besluiten om ZZP-er te worden. Meestal speelt in hun overweging om ZZP-er te worden meer vrijheid en flexibiliteit een grotere rol dan zekerheid. Als bemiddelaar hebben wij natuurlijk belang bij veel zelfstandigen, maar juichen deze ontwikkeling ook toe om andere redenen. De belangrijkste? Als zorgverleners stuk lopen in hun dienstverband maar wel hun werkgeluk vinden vanuit het ZZP-schap, dan betekent dit dat deze mensen wel in de zorg actief blijven. En daar is de zorgsector breed mee geholpen. Wij hebben In Nederland immers alle handjes nodig om de toenemende zorgvraag te kunnen blijven bedienen, maar zien echt een hele grote uitval van zorgverleners door een hoog verzuim of keuze voor een andere sector. Dat heeft een reden, en die redenen zijn uiteindelijk terug te voeren op ervaren beklemmingen uit het arbeidsrecht. ZZP-ers hebben deze niet en zijn daarmee een hele belangrijke oplossing voor de collectieve uitdaging om ons zorgstelsel voor nu en de toekomst bestendig te houden.

 

Wanneer het ZZP-schap een oplossing is voor een aantal beperkingen vanuit de arbeidstijdenwet, arbeidsrecht en zorg cao’s kan geconcludeerd worden dat er sprake is van grove weeffouten in het huidige systeem. Denk bijvoorbeeld aan het niet vanuit loondienst kunnen werken van 24 of 48 uurs diensten bij palliatief terminale cliënten, druk op de werkvloer, slechte aansturing van slechte managers, stress door de onnavolgbare systematiek van min- en meeruren, het verplicht moeten werken op momenten dat het privé niet uitkomt etc.

Op dit moment wordt door de commissie Borstlap vanuit Den Haag gewerkt aan het beperken van het ZZP-schap. Argumenten die hiervoor worden aangevoerd zijn onder andere bescherming, het tegengaan van schijnconstructies, verdringing van werkgelegenheid, oudedagsvoorziening etc. Het bijzondere is dat in de zorg zoveel openstaande vacatures zijn waarop zorgverleners kunnen reageren, dat van schijnconstructies of verdringing helemaal geen sprake kan zijn. Bij veel organisaties krijgen sollicitanten zelf bij aanvang een vast contract aangeboden. Toch kiezen veel zorgverleners er bewust om ZZP-er te worden. Voor ons is dat de bevestiging dat deze keuze geheel vrijwillig en weloverwogen is genomen. Het heeft daarom geen enkele zin om vanuit redenen het ZZP-schap aan banden te leggen.

 

Wellicht dat op de achtergrond socialistische motieven een rol spelen. Onze verzorgingsstaat heeft de neiging tot het ongevraagd willen zorgen voor mensen, ook voor hen die dat niet willen. Daarnaast is ons stelsel te verouderd en niet in staat om zich aan te passen aan ontwikkelingen op de arbeidsmarkt. Mogelijk dat financiën een motief spelen. Vanuit loonbelasting wordt meer binnengehaald dan vanuit inkomstenbelasting.

Wij zien het beperken van ZZP-ers op foute gronden als een enorm risico voor de sector zelf. Denk hierbij aan hoog verzuim, uitstroom, zorgaanbieders die niet over een flexibele schil beschikken en het niet kunnen invullen van (niet populaire) openstaande diensten.

Dus Den Haag, bezint eer gij begint. Wordt dit een typisch geval van operatie geslaagd patiënt overleden?

Van gedachten wisselen over dit onderwerp? Ik kom graag met u in contact.